De dag waar geen einde aan kwam
Door: Fokje en Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Fokje
18 Juli 2010 | India, Manāli
Vrijdagochtend half 5 gingen de wekkers en begon de reis echt! Alles ging voorspoedig: iedereen was (net) op tijd op het station, het vleigtuig vertrok keurig om 20 over 11 en we landden eerder dan verwacht omdat we de wind mee hadden. In Delhi ging een gedeelte van de groep rechtstreeks naar Leh, wij moesten wachten op het vliegtuig naar Kulu dat pas 7 uur later, vroeg in de ochtend, zou vertrekken. Er was te weinig tijd om een hotel te zoeken dus we moesten ons vermaken op het mooie nieuwe vliegveld. Al snel hadden de meeste lenigen zich om de leuningen van de plastic stoeltjes gevouwen om zo een soort slaapbank te creeeren; het was lastig om wat slaap te krijgen!
Helaas ging het vliegtuig eerst niet omdat er laag hangende bewolking was op de plaats van bestemming. Na weer wachten, wachten wachten moesten we ineens snel instappen en vertrokken we in een mini vliegtuigje naar Kulu. Iedereen blij dat we toch nog gingen! Na een uur was het gedaan met de blijdschap; het vliegtuig kon niet landen en we moesten terug naar Delhi!
Daar aangekomen moest een plan de campagne worden gemaakt; omdat het niet zeker was of het vliegtuig de volgende dag wel zou gaan besloten we om een bus te nemen naar Manali. Tjeerd, een van de medereizigers, ging dit regelen samen met Angelique, evenals de refund van de kaartjes. Om een lang verhaal wat in te korten: na nog eens 5 uur wachten in een aankomsthal waar je alleen water kon krijgen en er nonstop harde muziek werd gedraaid kwam eindelijk de beloofde bus, die niet alleen voor ons bleek te zijn zoals afgesproken maar een gewone lijnbus die nog helemaal werd volgepropt met medereizigers die de helft van ' onze' prijs haddden betaald. De tocht met de bus duurde 16 uur...
We kregen eerst een sightseeing Delhi die bijna 2 uur duurde en daarna reden we door het drukke verkeer naar het Noorden; het laatste gedeelte door de bergen met veel verkeer en in een eng tempo, soms leek het wel een dodenrit!
Na drie nachten van bijna geen slaap kwamen we vanochtend om half 11 eindelijk aan in Manali en komden we inchecken in het hotel.
Het is hier prachtig; Manali ligt al aardig hoog in de bergen aan een snel stromende rivier; jammer dat we morgenvroeg al weer verder moeten, weer met de bus!
Helaas bleek Emmy haar telefoon en Ipod kwijt te zijn bij aankomst in het hotel dus zij heeft al kennis gemaakt met het politiebureau hier.
Door alle toestanden is de groep al aardig een groep geworden met duidelijke leiders en nieuwe vriendschappen maar ook met de nodige irrtitaties. Ga maar eens 'eerlijk' kamers verdelen als je net zo'n lange reis achter de rug hebt en je graag even terug wil trekken op je bedje! Wij kwamen gelukkig samen in hetzelfde bed en op dezelfde kamer terecht zonder 'pottekijkers' Nu is het 7 uur geweest; we hebben vanmiddag al even geslapen en gaan straks een restaurantje opzoeken en dan maar vroeg naar bed om ons voor te bereiden op nog twee dagen bussen...
Heel veel liefs uit Noord India!
Nu is het
Helaas ging het vliegtuig eerst niet omdat er laag hangende bewolking was op de plaats van bestemming. Na weer wachten, wachten wachten moesten we ineens snel instappen en vertrokken we in een mini vliegtuigje naar Kulu. Iedereen blij dat we toch nog gingen! Na een uur was het gedaan met de blijdschap; het vliegtuig kon niet landen en we moesten terug naar Delhi!
Daar aangekomen moest een plan de campagne worden gemaakt; omdat het niet zeker was of het vliegtuig de volgende dag wel zou gaan besloten we om een bus te nemen naar Manali. Tjeerd, een van de medereizigers, ging dit regelen samen met Angelique, evenals de refund van de kaartjes. Om een lang verhaal wat in te korten: na nog eens 5 uur wachten in een aankomsthal waar je alleen water kon krijgen en er nonstop harde muziek werd gedraaid kwam eindelijk de beloofde bus, die niet alleen voor ons bleek te zijn zoals afgesproken maar een gewone lijnbus die nog helemaal werd volgepropt met medereizigers die de helft van ' onze' prijs haddden betaald. De tocht met de bus duurde 16 uur...
We kregen eerst een sightseeing Delhi die bijna 2 uur duurde en daarna reden we door het drukke verkeer naar het Noorden; het laatste gedeelte door de bergen met veel verkeer en in een eng tempo, soms leek het wel een dodenrit!
Na drie nachten van bijna geen slaap kwamen we vanochtend om half 11 eindelijk aan in Manali en komden we inchecken in het hotel.
Het is hier prachtig; Manali ligt al aardig hoog in de bergen aan een snel stromende rivier; jammer dat we morgenvroeg al weer verder moeten, weer met de bus!
Helaas bleek Emmy haar telefoon en Ipod kwijt te zijn bij aankomst in het hotel dus zij heeft al kennis gemaakt met het politiebureau hier.
Door alle toestanden is de groep al aardig een groep geworden met duidelijke leiders en nieuwe vriendschappen maar ook met de nodige irrtitaties. Ga maar eens 'eerlijk' kamers verdelen als je net zo'n lange reis achter de rug hebt en je graag even terug wil trekken op je bedje! Wij kwamen gelukkig samen in hetzelfde bed en op dezelfde kamer terecht zonder 'pottekijkers' Nu is het 7 uur geweest; we hebben vanmiddag al even geslapen en gaan straks een restaurantje opzoeken en dan maar vroeg naar bed om ons voor te bereiden op nog twee dagen bussen...
Heel veel liefs uit Noord India!
Nu is het
-
18 Juli 2010 - 14:34
Adjana:
Wat een enerverende start van de vakantie zeg!
Nu maar even lekker bijkomen, hopelijk gaat de rest van de reis voorspoediger!
xXx -
18 Juli 2010 - 14:46
Janny:
Lieverds, wat een belevenissen en ja hoor, het hoort een beetje bij het reizen he?
Niet leuk, maar schitterende verhalen nu en later!
Hier is het prachtig zomerweer en voor mij de 5e bezichtiging van het huis. Zou toch mooi zijn dat er een echte koper uit voort kwam. Moet heel veel opruimen steeds: alles uit de keuken en kamers en in de auto stoppen.
En schatten van vrouwen, heel veel reisplezier gewenst.
Janny -
18 Juli 2010 - 21:24
Catharina:
Tjonge, wat een avonturen, voorlopig niet zo plezierig dus. Dan maar blij zijn met de meevallers,zoals samen in één bed belanden! Ik kreeg toevallig net van de andere Yolanda een prachtige fotoserie over India toegestuurd. Met nogal wat foto's van overvolle bussen en treinen en propvolle auto's. Wat een boeiend gebeuren overigens, hoe e.e.a zich ontwikkeld binnen zo'n groep en de rol die ieder daarin vervult. Ook goed voor het bevorderen van je zelfkennis, lijkt me, en hopenlijk van het relativerend vermogen en de humor. Maar dat zou mij niet zo goed lukken als ik er middenin zat, dat hangen op zo'n stoel terwijl je zo vermoeid bent en niet weet wanneer of hoe je verder kunt.
Wens jullie binnenkort echt meer ontspannen vakantiegevoel toe.
'k BLijf jullie berichtgeving graag volgen. Veel liefs,
Catharina. -
19 Juli 2010 - 06:24
Ann:
effe bijtanken en daarna genieten,wat een reis.
take care
lfs ann -
19 Juli 2010 - 09:05
Aleida:
Lieve Fokje en Jolanda.
Reizen houdt vaak dat het niet volgens plan loopt. Dat ligt niet alleen aan India, maar je ziet dat weers(verandering) ons meer parten speelt dan gewend zjn.
Ja en dan nog sociale dynamiek????
Veel plezier daar.
Ik houd van jullie.
Aleida -
19 Juli 2010 - 10:23
Laura:
Lieve Fokje, Geniet ervan! Heerlijk om weer te lezen!
Groetjes uit Zuid-Afrika -
19 Juli 2010 - 10:26
Ankie:
ja dit is dus echt de planning loslaten .. en vertrouwen op wat komen gaat! Ik heb er alle vertrouwen in dat jullie een onvergetelijke reis gaan maken, veel plezier, geluk, mooie momenten en zo veel meer .... Liefs Ankie -
19 Juli 2010 - 10:34
Margje:
wat een toestanden, maar het is ook wel weer extreem en onverwacht en dat hoort ook bij het plezier en anvontuur van reizen.
leuk omk jullie verslag te lezen.
liefs margje -
19 Juli 2010 - 13:27
Dorien:
Hee Fokje,
Nou, ik lees het alweer; je bent echt in India!
Los van alle (eerste) tegenslagen; heel veel plezier! Gaat vast wel lukken in die prachtige omgeving. Vind het jammer dat ik daar niet ben geweest. De volgende keer misschien.
Tot in augustus,
Liefs vanuit Pune -
19 Juli 2010 - 13:44
Mia:
Hallo Fokje en Jolanda,
Wat een reis, jullie hebben vast gedacht waren we maar thuis gebleven. Hopelijk hebben jullie alle tegenslagen tegelijl gehad voor de rest van jullie verblijf.Sterkte en probeer te genieten van de goede dingen -
20 Juli 2010 - 12:19
Anneke:
Fijn om jullie zo te kunnen volgen. Hopelijk zijn jullie inmiddels weer bijgetankt en is het vanaf nu 'clear skies all the way'!
hugs,
Anneke -
20 Juli 2010 - 17:00
Lies.:
Wat een gedoe zeg!
Blij dat wij niet mee hoeven.
Groeten, het dikke grijze monster, de oude zwarte sok
en jullie prinsesje.
Hoi Fokje, Jolanda, genieten jullie een beetje?
Het is hier mooi weer. Soutie ligt de hele dag te zonnen. Alle goeds Lies. -
21 Juli 2010 - 16:30
Yoke:
hallo wat een avonturen, daar zijn de onze peulenschillers bij. Al hebben ook wij het een en ander beleeft de afgelopen weken. Lieve Jolanda en Fokje, we hebben elkaar wat gemist de laatste tijd, maar nu lees ik weer een beetje bij, over jullie beiden.
Ga vooralsnog véél genieten. en de lieve groeters van ons.
Yoke en Roel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
