The singing taxidriver

Maandag.
Een reisdag, want vandaag verlaten we die godvergeten grote en drukke stad om naar Kerala te vliegen.
Om tien uur vertrekken we met dezelfde taxichauffeur die we eerder hadden, maar die ons nu ook weer af probeert te zetten.Imiddels weten we namelijk van Delma hoe dat hier werkt met de meters en zijn we er achter dat we steeds in het ootje genomen worden.Nou ja, het gaat dan maar om een enkele euri hoor !
Op deze dag lijkt Mumbai wel helemaal vol te zitten met auto’s en we doen er dan ook uren over voor we op her vliegveld zijn. Maar gelukkig nog wel op tijd.
Dan gaat het allemaal reuze soepeltjes. Vliegen is voor ons nu een makkie!!
In het vliegtuig hadden we een vegetarische maaltijd zonder spices besteld. Nou die was dan ook spiceless, zeg maar smakeloos. Niet te vreten..
Kerala ziet er van bovenaf al heel anders uit dan Mumbai, veel groener. Op het vliegveld eerst maar eens het hotel gebeld of de resevering wel doorgekomen was. Dat was hij niet, maar we konden toch terecht. Gelukkig.
Dachten we dat we er zo zouden zijn, was het nog eens anderhalf uur met de taxi… Nou ja,…
Maar wat gebeurde, was er een of andere conferentie, een soort feest waardoor er miljoenen mensen ( meest mannen) met miljoenen bussen naar Kochi gekomen waren zodat de boel hopeloos vast zat. Overal liepen mannen in een soort luiers, en vlaggen en bussen vol luiddruchtige en waarschijnlijk dronken Indiers. We hadden veel bekijks.
Uit verveling gingen we wat zingen en onze chauffeur zong daarna heel zuiver prachtige Indiase liederen. Het was een schitterende afleiding.
Na zo’n 3 uur waren we eindelijk in Fort-Kochin, het was al bijna donker geworden. Dat is het hier al rond 6.30 uur.
Het hotel is erg naar ons zin en het is hier landelijk en lijkt gezellig. Benieuwd hoe het er morgen bij daglicht uit ziet.