Dansend het nieuwe jaar in...

Allereerst heel hartelijk bedankt voor jullie lieve berichtjes en nieuwjaarswensen; dat is het eerste wat we elke keer checken als we internet opgaan.
We zien erg uit naar het Nederlandse winterlandschap! Hier is het iets koeler dan in Mumbai maar toch nog zo'n 30 graden overdag.
Op oudejaarsdag hebben we smiddags een rondleiding gehad door de Ashram van Osho; we hadden geen kaartjes en mochten er dus niet in maar Jol kreeg er eentje van iemand aangeboden die er eentje extra had; zij mocht er toen wel in en ik niet...Ze kreeg een badge maar de strenge zweedse dame in donkerrode robe vergat om haar ticket in te nemen; al snel hadden we door dat je een badge kreeg als je een ticket liet zien dus ik sloot achteraan in de rij en vertelde dat iemand mij een kaartje had gegeven (een idee van Jol natuurlijk) en dat vond ze zo leuk dat ik er ook in mocht!
Het was daar prachtig; een schitterende tuin met allemaal mensen in donkerrode outfits die allerlei spannende en intrigerende dingen aan het doen waren zoals slapen, mediateren, tai -chi, dansen, eten, kletsen...Het zag er allemaal super de luxe en schoon uit; heel anders dan het idee dat Jol had van de Ashram in de jaren 70...
We wilden accuut een kamer boeken daar maar het was helaas vol. We mochten wel nog door de tuinen wandelen wat ook erg rustgevend was...
Toen naar een bookshop om voor elk kindje een tasje met leuke spulletjes te kopen en daarna weer de ultieme test om met de riksha bij het kindertehuis te komen. Ook deze driver kon het niet vinden dus we hebben wel een half uur in het wijkje rondgereden waar alles op elkaar lijkt...De driver wilde daarna veel meer geld dan de meter aangaf en we hebben even heerlijk gebekvecht en de strijd gewonnen met behulp van de huismoeders van Mamta die Jol er snel bijgehaald had.
De avond in Mamta was geweldig! De meiden hadden hutspot gekookt en onze bijdrage bestond natuurlijk uit drank; bier en rum en cola.
Toen we binnenkwamen waren er allemaal studenten van een nabijgelegen college die vrijwilligerswerk doen daar en de verjaardag van een van de kids aan het vieren waren; schattig zo'n klein ventje op een stoel voor al die mensen en dan helemaal in het zonnetje gezet worden met zingen, taart en een cado.
We hebben er een poosje bijgezeten en toen zijn we naar beneden gegaan voor de sari-sessie; de meiden en wij werden allemaal in een sari gewikkeld en opgemaakt door de vrouw van het echtpaar dat het tehuis runt; een fantastisch iemand.
Grote hilariteit alom, iedereen bemoeide zich ermee en maakte foto's en we hebben heel wat afgelachen; de foto's komen volgende week...Enorme opschudding ontstond onder de huismoeders toen Jol haar broek uitdeed terwijl de deur niet goed dicht was van de slaapkamer; ze kwamen niet meer bij van van het lachen...
Daarna de dansparty boven met de kids op opzwepende hindumuziek; iedereen moest meedoen en er leek geen eind aan te komen; het was fantastisch om de kids zo uit hun dak te zien gaan en het was ook erg leuk om zelf weer eens zo uitlaten mee te doen...
Om een uur of 9 waren we zo uitgeput dat we beneden met de volwassenen aan de cola met rum gingen; Shilpa, de caretaker, heeft drama gestudeerd en dat was te zien; ze nam een paar slokjes drank wat ze anders nooit doet en het was moeilijk te zien of ze nu acteerde of echt dronken was; erg hilarisch...
Daarna de zakjes uitgedeeld aan de kids die daar erg blij mee leken te zijn en gekeken hoe zij gingen eten; het was al 10 uur en ze waren bekaf dus de kleintjes wilden niet meer eten en gingen op hun bedjes liggen (stapelbedden driehoog in een grote zaal waar alles plaatsvindt) en de anderen rolden een matje uit en gingen wachten tot ze aan de beurt waren; ernorm gediciplineerd allemaal; eerst netjes bidden en daarna keurig eten.
Ook wij gingen toen wat eten; hutspot met chapati's en kipcurry en rijst...Inmiddels was het bijna half 12 en ging bij Jol het licht uit; ze was ineens bekaf. Helaas geen Riksha meer te vinden dus de baas van het tehuis bracht ons om de beurt achterop zijn motor naar ons hotel; helaas zat ik precies op 12 uur achterop de motor in plaats van bij mijn vrouw maar het was wel weer een belevenis! We dachten toen maar; in Nederland is het pas over 4 1/2 uur nieuw jaar...
Shilpa en haar man kwamen de volgende dag naar ons hotel om afscheid te nemen; we gaan natuurlijk mailen want zij gaan de nieuwe stagiaires begeleiden die bij hen en bij Mamta in goede handen zullen zijn; er wordt al van alles voor ze gergeeld zoals supervisie, een bungalow en auto met driver en dit echtpaar heeft echt hart voor de kinderen en staat open voor nieuwe ideeen.
We kregen elk een ' prachtig' sieradendoosje als afscheidsgeschenk; zo lief...Hij hielp ons om een ander hotel te vinden want dat was toch nog lastig; nu zitten we in een luxe hotel met zwembad en jaccusie op de kamer, wel duur maar eventjes heel erg lekker om zonder zoveel herrie te slapen in een zacht bed; we zijn en blijven verwende Nederlanders!
Vandaag gaan we uitzoeken hoe we morgen de terugreis gaan aanpakken; we vliegen zondag om 7 uur smorgens dus moeten om 5 uur op het airport zijn. Van hieruit is het nog 3 en 1/2 uur met de bus naar de international airport dus we gaan overdag daar naar toe en misschien is er een hotel in de buurt; we zien wel..De terugreis is niet iets waar we naar uitkijken, het terugzijn wel! Konden we nu maar zoals Harry Potter reizen; even de ogen dicht, een toverspreuk en je bent er!
Heel veel liefs uit het Hotel Aurora Towers!