Met samoeraidoekjes op de tafel

Woensdag.
Vandaag willen we eens een rustige dag om te kunnen genieten van dit leuke vissersplaatsje.Eerst maar eens een beetje rondstruinen langs de haven; de chinese vissersnetten bekijken, een (verpakt) ijsje eten en een ijskoffie in " coffe-D" een westers georienteerd
cafe.Er zit een hele groep Indiaase jongelui die reuze lol hebben.Ze doen spelletjes met elkaar, opdrachten geven en rare dingen fotograferen. Dikke pret hebben ze vooral als een van hen tussen ons in moet zitten om op de foto te komen.
Nee, we zeggen hier meestal maar niet hoe onze relatie in elkaar steekt, ze zijn hier niet zo geporteerd van potten...
Daarna een heerlijk tukje in onze hotelkamer en dan worden we door onze gastvrouw naar een Ayervedische massagesalon gebracht
We moeten naast elkaar op twee massagetafels met plastic gaan liggen, maar krijgen eerst een soort schaamlapje voorgebonden dat er vreselijk komisch uit ziet.
En dan beginnen ze ons met heel veel olie tamelijk fors over ons hele lijf te masseren.Fokje is wat dat betreft veel gewend bij Ymeke, maar ik vond het tamelijk hardhandig( maar toch lekker). Gelukkig heb ik een schat van een masseuse die me verleidelijke glimlachjes toewerpt. Het omdraaien gaat uiteraard lastig, zo glibberig is het, je dondert er bijna van af.
Na een uur ben je weer helemaal energiek en moet je onder een koude douche alle olie van je af zien te wassen, ook uit je haar.Het was echt lachen!!
Op de terugweg naar ons hotel gaan we nog even langs onze tsunamivrienden om wat presentjes te brengen, stiften,tekenschrift,zeep,een van de onderbroeken voor de jongen die we voor Poona meegenomen hebben, wat snoep enzo. O,ja ook nog kerstlichtjes op batterij. Dat kunnen ze ook wel gebruiken daar in het donker. Ze laten ons trots het huis zien waar ze op passen met in een ruimte prachtige wandschilderingen. Voor de rest een puinhoop, donker en vies.Ze vertellen dat de huiseigenaar een nieuw huis(je) voor hen gebouwd heeft in hun oude dorp waar ze binnenkort naar toe terug gaan. Maar ook daar zullen ze geen electriciteit hebben, te duur.
Daarna gaan we toch maar eten in een klein restaurantje waar we eerder waren.Zoals gewoonlijk gaat de electriciteit tussen half acht en acht uur weer uit en zitten we gezellig bij kaarslicht totdat een legertje politieagenten binnen valt om te controleren of ze geen bier verkopen.Wat gedoe in de keuken en aan ons de vraag of we willen zeggen dat we het zelf meegenomen hebben. Oke.
Nou, dat was toch weer een volle dag.
We denken af en toe aan jullie, vooral als we de leuke reacties lezen, maar Nederland lijkt heel ver weg.
Jacqueline, we hopen dat je door de eerste week heen bent en je een beetje kan gaan verheugen op kerst.