Opgehouden in Chiang Kong

Dinsdag 2 aug.
Dit wordt een uitgebreide reisdag. Om te kunnen vertrekken moesten we de lieve lady van het resort uit bed trommelen, maar om 7.30 uur vertrokken we dan ook richting het dorp waar we in een minivan stapten om opnieuw de duizenden bochten naar Chiang Mai te volgen. Deze keer regende het niet, dus konden we veel van de prachtige bossige omgeving zien.
In Chiang Mai moesten we ruim 3 uur wachten en dus maar met een tuk-tuk de stad in om daar wat te eten en rond te slenteren. Dat laatste was geen groot succes; veel te warm om dat te doen.
Om 2.30 uur vertrok de grote bus. We zaten vrij voorin, airco en veel aandacht. We kregen eerst koud water, daarna een rol koekjes en een nat doekje toegestopt. En een goede plas en inkooppauze onderweg. Maar voor we in Chiang Khong waren was het toch wel ruim 8.30 uur dus we waren wel uitgereisd...
Het Day Waterfront hotel is heel fijn. Schone kamers met mooi uitzicht op de rivier, goed werkende airco en douche. De eigenaars zijn echte lieverds en spreken goed engels.
Maar 'savonds kreeg Fokje al geen hap door haar keel en in de nacht ging het helemaal mis, de wc heeft haar meer gezien dan het bed. Ze voelde zich zo ziek dat we de volgende dag beslist niet verder konden reizen. Dus de boot verplaatst naar vrijdag en het hotel in Laos geannuleerd.

Woensdag 3 aug. was een heel saaie dag. Fokje heeft de hele dag op bed liggen slapen, maar knapte gelukkig wat op na de pillen en de ORS die ik bij de pharmacy haalde.
Ik heb alleen maar wat rondgelopen en gelezen. Leve het ebook.

Donderdag 4 aug.
Na het ontbijt van gewoon toast met jam hebben we een eindje langs de rivier gelopen en gekeken naar de bedrijvigheid bij het haventje.
Omdat we toch wel wat meer wilde doen/zien organiseerde onze gastheer een tochtje naar een klein dorpje in de heuvels per tuk-tuk.
We bezochten er de school waar we ook wat schriftjes, viltstiften en snoep voor mee genomen hadden. De school bleek veel groter dan we dachten, wel 300 kinderen. We werden heel verbaasd, maar hartelijk ontvangen door een goed engels sprekende Fillipijnse vrijwilligster die daar engelse les geeft en werden voorgesteld aan het hoofd van de school en andere onderwijzers die ons uitgebreid rondleidden. Naast het gewone onderwijs leren de kinderen er ook de prachtigste handwerken, bloemen van zeep en broches van papier maken zodat ze later als ze geen werk kunnen vinden toch in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Bovendien zorgen de produkten voor wat inkomen voor de school.
Terug in het hotel toch maar eens even wat gaan eten en als alles goed gaat morgenvroeg op de slowboat.