Treak village en een dorp op palen
Blijf op de hoogte en volg Fokje
17 Augustus 2016 | Cambodja, Khett Siem Reab
Vandaag zijn we op bezoek geweest bij een potentiële stageplaats voor onze studenten; Treak Community Centre.
Treak is een dorpje net buiten Siem Reap waar de mensen zo arm zijn dat kinderen vaak niet naar school kunnen. De meesten hebben geen waterleiding, geen toilet, geen afvoersysteem en geen bron van inkomsten.
Dit project zorgt ervoor dat de kinderen Engelse les krijgen zodat hun kansen op de arbeidsmarkt worden vergroot, de kleintjes gaan naar de nursery en krijgen kleding en voedsel, er zijn IT lessen, er is een bibliotheek en er is werkgelegenheid binnen het project ( tuinieren, klussen, schoonmaken, koken). Vrijwilligers en stagiaires zijn van harte welkom.
Terug in het hotel hebben we, na het zwemmen, nog even een blik geworpen in een klein zijdefabriekje in de buurt. Een stuk of 10 vrouwen zaten daar in een ongekoelde schuur zijde te sinnen en te weven. Hun kleine kinderen schommelend in de hangmat.
In de avond hadden we een eetafspraak met Concert die elke vrijdagavo d een informele ontmoeting organiseren met vrijwilligers in Ivy, een NGO cafe.
Het was erg gezellig, lekkere tappa,s en Michael zorgde voor een heerlijke mangoshake met veel drank.
Zaterdag 13 aug.
Vandaag zijn we met onze tuktukdriver naar Kampong Phluk gereden; dat is een dorp van huizen op palen gebouwd aan de oevers van de Tonle Sap, ongeveer 22 kilometer ten zuidoosten van Siem Reap. De naam betekent 'haven van de slagtanden'.
De dorpen worden voornamelijk bevolkt door de Khmer en er zijn ongeveer 3000 inwoners.
De weg er naartoe was zo bumpy dat de driver het met zijn tujtuk niet aandurfde en we er staand op een truck naartoe moesten ( een half uur)...
Tijdens het droge seizoen, wanneer het meer laag is, lijken de huizen in de dorpen te zweven op 6 meter hoge palen. In het regenseizoen staan de huizen nog net boven het water. In droge tijd van het jaar trekken dorpelingen weg uit de kompong en bouwen tijdelijke huizen op palen op het meer.
In het regenseizoen, wanneer het waterniveau weer stijgt, gaan de dorpelingen weer terug naar hun permanente huis aan de oevers, de palen zijn dan verborgen onder het water.
Het heeft hier zo weinig geregend de laatste tijd dat het waterniveau nog steeds veel te laag is...
De terugweg naar onze tuktukdriver was zo mogelijk nog lastiger omdat iedereen met eigen vervoer kwam en niemand ons mee wilde nemen. Het kostte heel wat overredingskracht om ons ergens i een busje te wurmen.
Onze driver wilde heel graag zijn familie , vrouw en 3 kinderen die bij zijn moeder in een dorpje woont, laten zien. Leek ons een leuk idee om kennis te maken tot we er achter kwamen dat het 3 kwartier rijden was. Dus helaas toch maar niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley