Stuck in Capetown

Tja, daar zitten we dan...Onze vlucht is gecancelled dus we kunnen niet naar huis!
Vanochtend heb ik afscheid genomen van Gunther en het guesthouse en ben met mijn bagage naar het 4/5 sterrenhotel vertrokken waar de delegatie van het Alfacollege verblijft.

We zouden vanavond om 8 uur pas te horen krijgen wat er verder zou gaan gebeuren dus Anrita (projectleider), Joze en ik zijn naar de markt gegaan om een uur of 12 en de andere twee gingen naar Robbeneiland. Ik wilde dat bewaren voor als Jol en ik hier samen zijn.

Terwijl de andere dames aan het onderhandelen waren over een tas van de huid van een springbok kwam er een meisje naar me toe, broodmager, die vroeg of ik wat eten voor haar wilde kopen, ze had zo'n honger..Wat doe je dan? Ze wilde geen geld, alleen wat eten. Ze was 15 jaar en leefde op straat met haar moeder en twee kleine zusjes..Ik ben met haar meegegaan naar een supermarkt waar ze direct cornflakes, wheetabix en kaas pakte. Natuurlijk heb ik er melk, fruit en gedroogd vlees bijgedaan zodat ze in elk geval twee dagen wat in haar maag zou hebben. Zelfs al zou haar verhaal verder niet kloppen, honger had ze wel!

De dames kochten elk een springboktas en allerlei andere spullen, daarna vertrokken we naar de waterfront waar we uren op een terras hebben gezeten te genieten van het uitzcht en de livemuziek. Henk en Jeanet kwamer er ook bij na hun tocht.

De mensen van het Alfa zijn allemaal managers en hebben dus een mobiel van de zaak waarmee ze ongelimiteerd kunnen bellen en smsen dus we werden goed op de hoogte gehouden van de situatie rondom het vlieggebeuren, Om de 5 minuten kreeg wel een van de 4 een berichtje, de ene keer leek het er op dat we wel konden vliegen, het andere moment hoorden we dat het nog wel dagen kon duren!

We besloten om ons er maar bij neer te leggen en er het beste van te maken. Wat doen vrouwen in zo'n situatie? Juist ja, shoppen!
Henk zag na 1 winkel de bui hangen en ging er snel vandoor; wij hebben van alles gekocht (ik vooral sieraden dus Jol zal blij zijn!). Helaas zijn de prijzen hier niet lager dan in Nederland; een tas van krokodilleleer kost zo'n 1800 euro!

Om een uur of 6 gingen we weer naar het hotel in afwachting van de dingen die komen gingen. Om een uur of 7 hoorden we dat de vlucht was afgelast; hoe het verder gaat weten we nog niet. Anrita heeft een prachtige kamer voor me geregeld en na een luxe diner met z'n allen zit ik nu op mijn leppie in mijn hotelkamer mijn weblog bij te houden.
Morgen om 9 uur gaan we bij het ontbijt bekijken hoe het verder gaat!
Er is hier genoeg te zien dus we zullen ons prima vermaken.

Hoewel ik liever nu in het vliegtuig zou stappen zodat ik morgen mijn vrouw weer zou kunnen omhelzen heb ik me voorgenomen om van deze onverwachte vakantie zoveel mogeijk te gaan genieten! Je kunt het slechter treffen dan een 4*hotel in Kaapstad aan zee met een zwembad en mooi weer!
Wordt vervolgd...